Fietsen in de hierboven genoemde omstandigheden doe je echter niet met je racefiets, maar met een cyclocross fiets, oftewel een veldrijfiets. Wat is een veldrijfiets precies en wat zijn de voordelen van een dergelijke cyclocross fiets?
"Heb je een laag budget en wil je graag op de weg én in het bos fietsen? Met een relatief voordelige veldrijfiets en twee setjes wielen (1 raceset - 1 cyclocross-set) kun je het hele jaar, op elke ondergrond, vooruit!"
In alle bovenstaande situaties is een veldrijfiets een betere keuze dan een racefiets. Een cyclocrosser is namelijk wat steviger, heeft dikkere banden en meer grip. Je rijdt minder snel lek. Daarnaast is een veldrijfiets veelal goedkoper, dus doet het minder "pijn" om ermee door natte en vieze weersomstandigheden te rijden.
Op het eerste gezicht lijkt een veldrijfiets ontzettend veel op een racefiets. Je kunt het zien als een racefiets met dikkere banden, wat overigens niet helemaal een correcte omschrijving is omdat er nog veel meer verschillen zitten tussen de twee fietsen.
De gemiddelde band van een racefiets is ongeveer 23 tot 25mm breed, terwijl die van een cyclocross fiets meer richting 30 mm tot wel 35 mm gaan. Daarnaast beschikt een veldrijfiets over banden met een grover profiel, voor meer grip op verschillende ondergronden. Tenslotte worden de banden veel minder hard opgepompt. De gemiddelde racefiets staat op banden van 8 bar, terwijl een cyclocross fiets slechts op 2,5 tot 3 bar staat.
Om de bredere banden te huisvesten, dienen de voorvork en achtervork ook breder te zijn. Daarnaast is de wielbasis langer, zodat je wat comfortabeler op je fiets zit. Tevens zorgt de langere wielbasis voor meer ruimte tussen de zadelpenbuis en het achterwiel, wat ophoping van modder voorkomt. De bracket zit hoger dan bij een gemiddelde racefiets, waardoor je pedalen dus hoger van de grond staan en je gemakkelijker kunt doortrappen in bochten.
De bovenbuis is bij een cyclocross fiets vaak afgeplat. De reden hiervoor is dat je bij cyclocross (als sport) de fiets vaker op de schouder moet nemen en ermee moet rennen. Dan is een afgeplatte bovenbuis comfortabeler.
Op een cyclocross fiets zitten standaard geen bidonhouders. De reden is dat je dus ook moet lopen met je fiets op je schouder, en dit gaat lastig wanneer er bidonhouders in de weg zitten. Als je de veldrijfiets voor op de weg gaat gebruiken, dan kun je uiteraard gewoon bidonhouders (laten) monteren.
De meeste wielrenfietsen hebben velgremmen. Het probleem met de gebruikelijke racefietsremmen is dat deze veel te veel modder en viezigheid zouden "verzamelen" in een veldrijfiets, dus cyclocross remmen zijn groter en hebben meer open ruimtes ertussen om de modder af te voeren. Echter, tegenwoordig hebben bijna alle cyclocross fietsen schrijfremmen. Deze remmen directer en zijn minder gevoelig voor modder.
Aangezien je met een veldrijfiets vaak door de modder ploetert, zijn mountainbikepedalen een betere keuze dan de op een racefiets gebruikte SPD SL pedalen. SPD pedalen voeren modder beter af, waardoor je ook met modderige schoenen de gehele rit gemakkelijk kunt in- en uitklikken.
Gravelbike of Cyclocross fiets?
Naast de cyclocross fiets heb je ook nog een gravel bike. Deze lijkt in veel opzichten erg veel op een cyclocrosser, maar er zijn toch enkele duidelijke verschillen. Waar gaat jouw keuze naar uit? Cyclocross fiets of gravel bike? <--- Lees het hier.
